Verbum

негаты́ў

(лац. negativus = адмоўны)

адбітак на фатаграфічнай пласцінцы або плёнцы, дзе асветленыя месцы атрымаліся цёмнымі, а цёмныя светлымі, а таксама сама пласцінка або плёнка з такім адбіткам (параўн. пазітыў).

негаты́ўны

(лац. negativus = адмоўны)

1) які адносіцца да негатыва (напр. н-ая плёнка);

2) адмоўны (напр. ная ацэнка); проціл. пазітыўны 2.

негацыя́нт

(лац. negotians, -ntis = які гандлюе)

камерсант, які вядзе аптовы гандаль пераважна за межамі сваёй краіны.

нейтраліза́цыя

(фр. neutralisation, ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) аслабленне ўплыву каго-н., чаго-н. (напр. н. дзеянняў праціўніка);

2) учыненне каго-н., чаго-н. нейтральным (напр. н. дзяржавы).

нейтралітэ́т

(ням. Neutralität, ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) неўмяшанне ў вайну паміж іншымі дзяржавамі, а ў мірны час адмаўленне ад удзелу ў ваенных блоках;

2) неўмяшанне ў чужыя спрэчкі, канфлікты.

нейтра́льны

(лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) які не прымыкае ні да аднаго з дзеючых бакоў (напр. н-ая дзяржава);

2) які не мае выразных адзнак, не аказвае ні карыснага, ні шкоднага ўздзеяння (напр. н. пах, н. раствор).

некрало́г

(н.-лац. necrologium, ад гр. nekros = мёртвы + logos = слова)

артыкул, прысвечаны нябожчыку, са звесткамі пра яго жыццё і дзейнасць.

некрафілі́я

(ад гр. nekros = мёртвы + phileo = люблю)

палавая ненармальнасць, сексуальная цяга да трупаў.

некрафо́бія

(н.-лац. necrophobia, ад гр. nekros = мёртвы + phobos = страх)

неадольная боязь трупаў і пахавальных рэчаў.

некро́паль

(гр. nekcropolis, ад гр. nekros = мёртвы + роlis = горад)

1) вялікі могільнік у краінах Старажытнага Усходу і антычным свеце;

2) месца, дзе пахаваны славутыя людзі.