Verbum

наркама́фія

(ад гр. narke = аняменне + іт. mafia = мафія)

злачынная арганізацыя, якая спецыялізуецца на вырабе і збыце наркотыкаў.

нарко́з

(фр. narcose, ад гр. narke = аняменне)

штучна выкліканы стан з поўнай або частковай стратай прытомнасці і болевай адчувальнасці.

нарко́тык

(н.-лац. narcoticus, ад гр. narkotikos = які ашаламляе)

рэчыва, якое ўжываецца ў медыцыне як сродак абязбольвання або ўсыплення, а пры бескантрольным ужыванні прыводзіць да наркаманіі.

нармаліза́цыя

(фр. normalisation, ад лац. normalis = урэгуляваны)

прывядзенне да нормы, падпарадкаванне норме (напр. н. міжнародных адносін, н. правапісу).

нарма́льны

(лац. normalis = урэгуляваны)

1) які адпавядае нормам, звычайны, натуральны (напр. н-ая тэмпература, н. колер скуры);

2) псіхічна здаровы (напр. н. чалавек).

нарматы́ўны

(фр. normatif, ад лац. norma = норма)

які вызначае, устанаўлівае норму (напр. н-ая граматыка).

нарцысі́зм

(н.-лац. narcissismus, ад гр. Narkîssos = імя міфічнага юнака, які закахаўся ў сваё адлюстраванне ў вадзе, памёр ад кахання і быў ператвораны багамі ў кветку)

паталагічная самаўлюблёнасць, самалюбаванне.

настальгі́я

(н.-лац. nostalgia, ад гр. nostos = вяртанне + algos = боль)

1) туга па радзіме;

2) туга па мінулым, страчаным.

настрыфіка́цыя

(ад лац. noster = наш + facere = рабіць)

прывядзенне ў адпаведнасць дыпломаў, выдадзеных замежнымі вышэйшымі навучальнымі ўстановамі, з дыпломамі айчынных навучальных устаноў.

ната́рыус

(п.-лац. notarius)

службовая асоба, якая засведчвае і афармляе розныя юрыдычныя дакументы.