Verbum

бракава́ць

(польск. brakować, ад ням. Brack = брак)

1) прызнаваць што-н. непрыгодным, недабраякасным (напр. б. тавар);

2) быць у недастатковай колькасці, не хапаць (напр. б. ведаў).

бракань’е́р

(фр. braconnier)

той, хто займаецца паляваннем або рыбнай лоўляй у недазволеным месцы, у забароненыя тэрміны ці забароненымі спосабамі.

бракера́ж

(англ. brakerage)

праверка адпаведнасці якасці тавару і яго афармлення ўмовам здзелкі або прынятым стандартам.

бранзале́т

(польск. bransoleta, ад фр. bracelet)

упрыгожанне ў выглядзе вялікага кольца з металу, косці, якое носяць на руцэ вышэй кісці.

бранхі́т

(н.-лац. bronchitis, ад гр. bronchos = горла)

запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

брас

(фр. brasse)

стыль спартыўнага плавання на грудзях, пры якім рукі рухаюцца пад вадой (параўн. батэрфляй, кроль).

бра́ўзер

(англ. browser)

сістэмная камп’ютэрная праграма, якая дазваляе ў групе вызначаных вокнаў праглядзець тэкставую падачу іншых праграм ці дадзеных.

брашу́ра

(фр. brochure)

невялікая кніжка з мяккай вокладкай (не больш за 48 старонак).

бро́йлер

(англ. broiler, ад broil = смажыць, пячы)

кураня ва ўзросце да 70 сутак, якое гадуецца на мяса.

бро́кер

(англ. broker)

пасрэднік пры заключэнні здзелак на біржы, пры куплі-продажы каштоўных папер, тавараў.