Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

э выклічнік

Выражае з дапамогай інтанацыі розныя пачуцці, перажыванні: здзіўленне, недавер’е, адчай і пад., а таксама рашучасць, нязгоду, пярэчанне субяседніку.

  • Э, не! Нікуды ты не пойдзеш!

эбаніт назоўнік | мужчынскі род

Цвёрды матэрыял з вулканізаваных каўчукавых сумесей, які выкарыстоўваецца для розных вырабаў у электратэхніцы.

|| прыметнік: эбанітавы.

эбенавы прыметнік

Які мае адносіны да чорнага трапічнага дрэва і роднасных яму парод з каштоўнай драўнінай.

  • Сямейства эбенавых (назоўнік).

эвакапункт назоўнік | мужчынскі род

Эвакуацыйны пункт.

  • Э. для раненых.

эвакашпіталь назоўнік | мужчынскі род

Эвакуацыйны шпіталь.

эвакуацыя назоўнік | жаночы род

Арганізаваны вываз людзей, устаноў, прамысловых аб’ектаў і пад. з небяспечных мясцовасцей, якім пагражаюць ваенныя дзеянні або стыхійнае няшчасце.

|| прыметнік: эвакуацыйны.

эвакуіраваць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне

Правесці (праводзіць) эвакуацыю каго-, чаго-н.

  • Дадому вярталіся эвакуіраваныя (назоўнік).

|| зваротны стан: эвакуіравацца.

эвалюцыя назоўнік | жаночы род

Развіццё, працэс паступовага бесперапыннага колькаснага змянення каго-, чаго-н., які прыводзіць да якаснага змянення.

|| прыметнік: эвалюцыйны.

  • Эвалюцыйнае развіццё.
  • Эвалюцыйнае вучэнне (вучэнне аб паходжанні і развіцці жыцця).

эвалюцыянізм назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Вучэнне аб эвалюцыйным развіцці жыцця.

|| прыметнік: эвалюцыяністычны і эвалюцыянісцкі.

эвалюцыяніраваць дзеяслоў | кніжнае | закончанае і незакончанае трыванне

Развіцца (развівацца) эвалюцыйным шляхам, зазнаць (зазнаваць) эвалюцыю.

|| назоўнік: эвалюцыяніраванне.