Verbum

га

назоўнік | мужчынскі род | нескланяльнае

Скарочанае абазначэнне метрычнай меры зямельнай плошчы гектара, роўнай 10 000 м2; ужыв. звычайна пры лічэбніку.

• Засеяна 180 га лёну.

га

часціца

1. Ужыв. пры пытальных зваротах.

   • Га?
   • Што?

2. Пры выказванні пабуджэння.

   • Тата, га mаmа!

гаалян

назоўнік | мужчынскі род

Хлебны злак роду сорrа з высокім сцяблом, пакрытым лісцем.

|| прыметнік: гаалянавы.

габардзін

назоўнік | мужчынскі род

Шарсцяная тканіна для паліто і касцюмаў.

|| прыметнік: габардзінавы.

габарыт

назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Гранічныя знешнія абрысы прадметаў (збудаванняў, машын, станкоў і пад.), а таксама аб’ём, велічыня прадметаў.

• Габарыты вагонаў.
• Г. прыбліжэння (гранічныя зкешнія абрысы стацыянарных збудаванняў на чыгунцы).

|| прыметнік: габарытны.

габаіст

назоўнік | мужчынскі род

Музыкант, які іграе на габоі.

|| жаночы род: габаістка.

габелен

назоўнік | мужчынскі род

1. Насценны дыван з вытканымі ўзорамі, малюнкам.

2. Дэкаратыўная абівачная тканіна з воўны і шоўку, часам з дабаўленнем сярэбранай ці залатой ніткі.

|| прыметнік: габеленавы.

габлюшка

назоўнік | жаночы род

Стружка з-пад рубанка.

|| прыметнік: габлюшачны і габлюшкавы.

габлявальшчык

назоўнік | мужчынскі род

Рабочы, які займаецца апрацоўкай чаго-н. драўлянага габляваннем.

|| жаночы род: габлявальшчыца.

габляваць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

Зразаць тонкі слой з паверхні драўніны пры апрацоўцы яе гэблем, рубанкам.

• Г. дошку.

|| закончанае трыванне: выгаблеваць.

|| назоўнік: габляванне і габлёўка.

|| прыметнік: габлявальны.

• Г. інструмент.