габляваць, ✂; незак.

Зразаць тонкі слой з паверхні драўніны пры апрацоўцы яе гэблем, рубанкам.

  • Г. дошку.

|| зак. выгаблеваць, ✂.

|| наз. габляванне, ✂ і габлёўка, ✂.

|| прым. габлявальны, ✂.

  • Г. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)