Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

улыба́ться несов.

1. усміха́цца;

он ве́село улыба́лся ён ве́села ўсміха́ўся;

2. перен. (благоприятствовать) разг. спрыя́ць;

жизнь, судьба́ ему́ улыба́лись жыццё, до́ля яму́ спрыя́лі;

3. перен., разг. (нравиться) падаба́цца, быць даспадо́бы; (привлекать) ва́біць;

э́то мне улыба́ется гэ́та мне даспадо́бы (падаба́ецца);

ему́ э́то не улыба́ется яго́ гэ́та не ва́біць, яму́ гэ́та не падаба́ецца (не даспадо́бы);

4. перен. (предстоять) ме́цца (мець), быць; (предвидеться) прадба́чыцца; (выпадать) выпада́ць;

сча́стье не ча́сто улыба́лось ему́ шча́сце не ча́ста выпада́ла яму́.

улы́бка усме́шка, -кі ж.

улыбну́ться сов.

1. усміхну́цца;

2. перен. (поблагоприятствовать) разг. паспрыя́ць; см. улыба́ться 1, 2;

3. перен. (не осуществиться — о желании), разг. прапа́сці;

пое́здка на юг улыбну́лась пае́здка на по́ўдзень прапа́ла.

улы́бочка уменьш.-ласк., разг. усме́шачка, -кі ж., усме́шка, -кі ж.;

улы́бчивый разг. усме́шлівы.