Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

улежа́ть сов., разг. улежа́ць;

улежа́ться

1. (уплотниться от долгого лежания) зле́жацца, мног. пазле́жвацца;

2. (о недозрелых фруктах и т. п.) вы́лежацца.

у́лей ву́лей, род. ву́лея м., мн. вуллі́, -ллёў;

у́лейный вуллёвы.

улепетну́ть сов., разг. уцячы́, даць дра́ла, даць лататы́.

улепётывать несов., разг. уцяка́ць, дава́ць дра́ла, дава́ць лататы́.

улести́ть сов., разг. угавары́ць, ула́шчыць.

улета́ть несов.

1. ляце́ць; (вылетать) вылята́ць; (отлетать) адлята́ць; (куда-л.) залята́ць;

пти́цы уже́ улета́ют пту́шкі ўжо адлята́юць;

2. перен. (миновать) міна́ць, міна́цца; (проходить) пралята́ць, прахо́дзіць; (исчезать) зніка́ць;

вре́мя улета́ет час міна́е (прахо́дзіць);

наде́жды улета́ют надзе́і зніка́юць.

улете́ть сов.

1. паляце́ць; (вылететь) вы́лецець, мног. павылята́ць; (отлететь) адляце́ць, мног. паадлята́ць; (куда-л.) заляце́ць, мног. пазалята́ць;

2. перен. (миновать) міну́ць, міну́цца; (пройти) праляце́ць, прайсці́; (исчезнуть) зні́кнуць; см. улета́ть.

улету́чиваться несов.

1. (испаряться) спец. выпара́цца; (о запахе, крепости) вытыха́цца; (о дыме и т. п.) рассе́йвацца, разве́йвацца; (исчезать — о дыме и т. п.) разг. зніка́ць, прапада́ць;

2. перен., разг. (исчезать) зніка́ць, прапада́ць;