Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уе́зд ист. паве́т, -та м.

уе́здить сов., прост.

1. (укатать, утрамбовать) уе́здзіць, аб’е́здзіць, абабі́ць, утрамбава́ць;

2. (измучить ездой) зае́здзіць, заму́чыць яздо́й;

уе́здиться

1. (укататься, утрамбоваться) уе́здзіцца, аб’е́здзіцца, абабі́цца, утрамбава́цца;

2. (измучиться ездой) зму́чыцца (стамі́цца) ад язды́.

уе́здный ист. павято́вы.

уезжа́ть несов. е́хаць; (выезжать) выязджа́ць; (отъезжать) ад’язджа́ць; (заезжать) заязджа́ць;

уезжа́ть в Смоле́нск е́хаць (выязджа́ць, ад’язджа́ць) у Смале́нск;

он уезжа́ет на ме́сяц из Ми́нска ён е́дзе (выязджа́е, ад’язджа́е) на ме́сяц з Мі́нска;

он уезжа́ет по́ездом ён е́дзе цягніко́м.

уе́зженный

1. прич. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны; зае́зджаны, заму́чаны яздо́й; см. уе́здить;

2. прил. (укатанный, утрамбованный) бі́ты, убі́ты, уе́зджаны, аб’е́зджаны, утрамбава́ны;

уе́зженная доро́га бі́тая (убі́тая, уе́зджаная, аб’е́зджаная, утрамбава́ная) даро́га;

уе́зживать несов., прост.

1. (укатывать, утрамбовывать) уе́зджваць, аб’е́зджваць, абабіва́ць, утрамбо́ўваць;

2. (измучивать ездой) зае́зджваць, заму́чваць (яздо́й);

уе́зживаться

1. (укатываться, утрамбовываться) уе́зджвацца, аб’е́зджвацца, абабіва́цца, утрамбо́ўвацца;

2. (измучиваться ездой) зму́чвацца, стамля́цца ад язды́;

3. страд. уе́зджвацца, аб’е́зджвацца, абабіва́цца, утрамбо́ўвацца; зае́зджвацца, заму́чвацца (яздо́й); см. уе́зживать.