уе́здить сов., прост.

1. (укатать, утрамбовать) уе́здзіць, аб’е́здзіць, абабі́ць, утрамбава́ць;

2. (измучить ездой) зае́здзіць, заму́чыць яздо́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)