воспо́лниться папо́ўніцца, запо́ўніцца; дапо́ўніцца;
восполня́ть несов. папаўня́ць, запаўня́ць; дапаўня́ць; см. воспо́лнить;
восполня́ться возвр., страд. папаўня́цца, запаўня́цца; дапаўня́цца.
воспо́льзоваться сов. скарыста́ць, вы́карыстаць (што);
воспо́льзоваться слу́чаем скарыста́ць (вы́карыстаць) вы́падак.
воспомина́ние ср. успамі́н, -ну м.
воспомина́ния мн. (литературное произведение) успамі́ны, -наў.
воспосле́довать сов., книжн. (произойти после чего-л., явиться следствием) адбы́цца; вы́йсці; з’яві́цца; (наступить) наста́ць, надысці́; (случиться) ста́цца, зда́рыцца (пасля́ чаго́-не́будзь).
воспрепя́тствовать сов., книжн. перашко́дзіць; (не допустить) не дапусці́ць, не дазво́ліць; (запретить) забарані́ць.
воспрети́тельный уст. забаро́нны;