Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

возгорди́ться сов. заганары́цца.

возгоре́ть, см. возгоре́ться;

возгоре́ться сов., прям., перен. узгарэ́цца, загарэ́цца.

воздава́ние

1. аддава́нне, -ння ср.;

2. / воздава́ние по́честей ушано́ўванне;

3. адпла́чванне, -ння ср.; см. воздава́ть;

воздава́ть несов.

1. аддава́ць;

воздава́ть по заслу́гам аддава́ць па заслу́гах;

2. / воздава́ть по́чести ушано́ўваць;

3. (отплачивать) адпла́чваць;

воздава́ть добро́м на зло адпла́чваць дабро́м на зло;

воздава́ть до́лжное аддава́ць нале́жнае;

воздава́ться

1. уст. (отплачиваться) адпла́чвацца; см. возда́ться;

2. страд. аддава́цца; ушано́ўвацца; адпла́чвацца; см. воздава́ть.

во́зданный

1. адда́дзены;

2. адпла́чаны; см. возда́ть 1, 3;

возда́ть сов.

1. адда́ць;

2. / возда́ть по́чести ушанава́ць;

3. (отплатить) адплаці́ць; см. воздава́ть;

возда́ться уст. (отплатиться) адплаці́цца.

воздая́ние ср., уст. падзя́ка, -кі ж., аддзя́ка, -кі ж.; (чести, должного и т. п.) ушанава́нне, -ння ср.; (награда) узнагаро́да, -ды ж.; (отплата) адпла́та, -ты ж.; (возмездие) ка́ра, -ры ж., пакара́нне, -ння ср.