вообрази́ть сов.
1. уяві́ць;
2. (предположить, подумать) паду́маць, уяві́ць;
вообще́ нареч., в разн. знач. нао́гул;
вообще́ говоря́ вводн. сл. нао́гул ка́жучы.
воодушеви́ть сов. натхні́ць; (зажечь) запалі́ць; (увлечь) захапі́ць; (поднять) узня́ць;
воодушеви́ться натхні́цца; загарэ́цца; захапі́цца;
воодушевле́ние ср. натхне́нне, -ння ср.; запа́л, -лу м.; захапле́нне, -ння ср.; узды́м, -му м.;
воодушевлённо нареч. натхнёна; з запа́лам, з натхне́ннем; з узды́мам;
воодушевлённый
1. прич. натхнёны; захо́плены; узня́ты;
2. прил. натхнёны; по́ўны запа́лу (захапле́ння, узды́му);
воодушевля́ть несов. натхня́ць; (зажигать) запа́льваць; (увлекать) захапля́ць; (поднимать) узніма́ць;
воодушевля́ться
1. натхня́цца; загара́цца; узніма́цца;
2. страд. натхня́цца; узніма́цца; см. воодушевля́ть.