Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

воспламени́ть сов., прям., перен. запалі́ць;

воспламени́ться загарэ́цца, узгарэ́цца; (вспыхнуть) успы́хнуць;

воспламеня́емость узгара́льнасць, -ці ж.;

воспламеня́емый прил. узгара́льны;

воспламеня́ть несов., прям., перен. запа́льваць;

воспламеня́ться

1. загара́цца, зага́рвацца, узгара́цца, узга́рвацца; (вспыхивать) успы́хваць;

2. страд. запа́львацца;

воспламеня́ющийся

1. прич. які́ (што) лёгка загара́ецца (зага́рваецца), які́ (што) лёгка ўзгара́ецца (узга́рваецца); які́ (што) лёгка ўспы́хвае; см. воспламеня́ться;

2. прил. лёгкаўзгара́льны.

восполне́ние папаўне́нне, -ння ср., запаўне́нне, -ння ср.; дапаўне́нне, -ння ср.

воспо́лненный папо́ўнены, запо́ўнены; дапо́ўнены;

воспо́лнить сов. папо́ўніць, запо́ўніць; дапо́ўніць;

воспо́лнить зна́ния папо́ўніць ве́ды;

воспо́лнить пробе́лы запо́ўніць прабе́лы;