Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

возгла́вить сов. узнача́ліць;

возгла́вленный узнача́лены;

возглавля́емый на чале́ (з кім), узнача́лены (кім);

возглавля́ть несов. узнача́льваць;

возглавля́ться страд. узнача́львацца.

во́зглас вы́гук, -ку м., во́кліч, -чу м., вы́крык, -ку м.;

возгласи́ть сов., уст. вы́гукнуць, вы́клікнуць, абвясці́ць, сказа́ць;

возглаша́ть несов. выгу́кваць, выклі́кваць, абвяшча́ць, гавары́ць;

возглаша́ться страд. выгу́квацца, выклі́квацца, абвяшча́цца, гавары́цца;

возглаше́ние ср., уст. вы́гук, -ку м., выклі́кванне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.;