Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

возбуждённость узбу́джанасць, -ці ж.; усхвалява́насць, -ці ж.; узру́шанасць, -ці ж.

возбуждённый (вызванный) вы́кліканы; узбу́джаны, абу́джаны; (предложенный на обсуждение) узня́ты, узбу́джаны; (начатый) распача́ты; заве́дзены; (настроенный) настро́ены, узбу́джаны; (взволнованный) усхвалява́ны, узру́шаны; (распалённый) распа́лены; см. возбуди́ть.

возведе́ние ср.

1. (здания) будава́нне, -ння ср., будо́ўля, -лі ж.; пабудо́ва, -вы ж.; узвядзе́нне, -ння ср.;

2. (глаз, рук и т. п.) узніма́нне, -ння ср., падыма́нне, -ння ср.;

3. в др. знач. узвядзе́нне, -ння ср.; см. возводи́ть 1, 2, 4, 5;

возведённый

1. (о здании) збудава́ны, пабудава́ны, паста́ўлены; узве́дзены;

2. (о глазах, руках и т. п.) узня́ты, падня́ты;

3. в др. знач. узве́дзены;

4. (приписанный напрасно) книжн. узве́дзены; см. возвести́ 1, 2, 4, 5.

возвеличе́ние уст., высок. узвелічэ́нне, -ння ср., узвышэ́нне, -ння ср., узнясе́нне, -ння ср.;

возвели́ченный узвялі́чаны, узвы́шаны, узне́сены;

возвели́чивание узвялі́чванне, -ння ср., узвышэ́нне, -ння ср., узнясе́нне, -ння ср.;

возвели́чивать несов. узвялі́чваць, узвыша́ць, узно́сіць;

возвели́чиваться возвр., страд. узвялі́чвацца, узвыша́цца, узно́сіцца;

возвели́чить сов. узвялі́чыць, узвы́сіць, узне́сці;