Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

возмути́тельный абура́льны;

возмути́ть сов.

1. (вывести из себя) абуры́ць;

2. (побудить к восстанию) уст. падбухто́рыць, узбунтава́ць;

3. (вывести из состояния покоя) уст. узбуры́ць, пару́шыць (спако́й);

возмути́ться

1. абуры́цца;

2. уст. (восстать) узбунтава́цца.

возмуща́ть несов.

1. (выводить из себя) абура́ць;

2. (побуждать к восстанию) уст. падбухто́рваць, узбунто́ўваць;

3. (выводить из состояния покоя) уст. узбура́ць, паруша́ць (спако́й);

возмуща́ться

1. абура́цца;

2. уст. (восставать) узбунто́ўвацца;

возмуще́ние ср.

1. абурэ́нне, -ння ср.;

2. (мятеж) уст. бунт, род. бу́нту м., сму́та, -ты ж.;

3. астр. адхіле́нне, -ння ср.;

возмуще́ние небе́сных тел адхіле́нне нябе́сных цел;

магни́тное возмуще́ние физ. магні́тная бу́ра;

возмущённо нареч. абу́рана;

возмущённый

1. прич. абу́раны;

2. прич. падбухто́раны, узбунтава́ны;

3. прич. узбу́раны, пару́шаны; см. возмути́ть;

4. прил. абу́раны.

вознагради́ть сов. узнагаро́дзіць; (заплатить) заплаці́ць; (отблагодарить) аддзя́каваць;

вознагради́ться узнагаро́дзіцца; заплаці́цца; аддзя́кавацца;