убаю́кивание
1. укалы́хванне, -ння ср.; закалы́хванне, -ння ср., люля́нне, -ння ср.;
2. перен. заспако́йванне, -ння ср.;
убаю́кивать несов.
1. укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;
2. перен. (успокаивать) заспако́йваць;
убаю́кивать себя́ наде́ждой заспако́йваць сябе́ надзе́яй;
убаю́киваться
1. укалы́хвацца, закалы́хвацца; (засыпать) засына́ць;
2. страд. укалы́хвацца, закалы́хвацца, люля́цца; заспако́йвацца; см. убаю́кивать;
убаю́кивающий
1. прич. які́ (што) укалы́хвае, які́ (што) закалы́хвае, які́ (што) люля́е; які́ (што) заспако́йвае; см. убаю́кивать;
2. прил. укалы́хваючы, закалы́хваючы;
3. прил., перен. заспако́йваючы;
убаю́кивающий моти́в заспако́йваючы маты́ў.