убаю́кивающий

1. прич. які́ (што) укалы́хвае, які́ (што) закалы́хвае, які́ (што) люля́е; які́ (што) заспако́йвае; см. убаю́кивать;

2. прил. укалы́хваючы, закалы́хваючы;

3. прил., перен. заспако́йваючы;

убаю́кивающий моти́в заспако́йваючы маты́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)