убаю́кивание
1. укалы́хванне, -ння
2.
убаю́кивание
1. укалы́хванне, -ння
2.
убаю́кивать
1. укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;
2.
убаю́кивать себя́ наде́ждой заспако́йваць сябе́ надзе́яй;
убаю́киваться
1. укалы́хвацца, закалы́хвацца; (засыпать) засына́ць;
2.
убаю́кивающий
1.
2.
3.
убаю́кивающий моти́в заспако́йваючы маты́ў.
убега́ние
1. бяга́, -гі́
2. уцяка́нне, -ння
убега́ть
1. бе́гчы; (выбегать) выбяга́ць; (отбегать) адбяга́ць, адбяга́цца; (забегать) забяга́ць;
я убега́ю
2. (уходить тайком, спасаться бегством) уцяка́ць; (сбегать) збяга́ць;
убе́гаться
убеди́тельно
1. перакана́ўча;
убеди́тельно говори́ть перакана́ўча гавары́ць;
2. ве́льмі, мо́цна, ве́льмі мо́цна;
убеди́тельно проси́ть ве́льмі (мо́цна, ве́льмі мо́цна) прасі́ць;
убеди́тельность перакана́ўчасць, -ці
убеди́тельный
1. перакана́ўчы;
убеди́тельный до́вод перакана́ўчы до́вад;
2. (настоятельный) вялі́кі, мо́цны, ве́льмі вялі́кі, ве́льмі мо́цны;
убеди́тельная про́сьба вялі́кая (ве́льмі вялі́кая) про́сьба.