Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

убаю́кивание

1. укалы́хванне, -ння ср.; закалы́хванне, -ння ср., люля́нне, -ння ср.;

2. перен. заспако́йванне, -ння ср.;

убаю́кивать несов.

1. укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;

2. перен. (успокаивать) заспако́йваць;

убаю́кивать себя́ наде́ждой заспако́йваць сябе́ надзе́яй;

убаю́киваться

1. укалы́хвацца, закалы́хвацца; (засыпать) засына́ць;

2. страд. укалы́хвацца, закалы́хвацца, люля́цца; заспако́йвацца; см. убаю́кивать;

убаю́кивающий

1. прич. які́ (што) укалы́хвае, які́ (што) закалы́хвае, які́ (што) люля́е; які́ (што) заспако́йвае; см. убаю́кивать;

2. прил. укалы́хваючы, закалы́хваючы;

3. прил., перен. заспако́йваючы;

убаю́кивающий моти́в заспако́йваючы маты́ў.

убега́ние ср.

1. бяга́, -гі́ ж.; выбяга́нне, -ння ср.; адбяга́нне, -ння ср.; забяга́нне, -ння ср.;

2. уцяка́нне, -ння ср.; збяга́нне, -ння ср.; см. убега́ть;

убега́ть несов.

1. бе́гчы; (выбегать) выбяга́ць; (отбегать) адбяга́ць, адбяга́цца; (забегать) забяга́ць;

я убега́ю разг. я бягу́ (пабе́г, пабягу́);

2. (уходить тайком, спасаться бегством) уцяка́ць; (сбегать) збяга́ць; см. убежа́ть 1, 2.

убе́гаться сов., разг. збе́гацца, набе́гацца.

убеди́тельно нареч.

1. перакана́ўча;

убеди́тельно говори́ть перакана́ўча гавары́ць;

2. ве́льмі, мо́цна, ве́льмі мо́цна;

убеди́тельно проси́ть ве́льмі (мо́цна, ве́льмі мо́цна) прасі́ць;

убеди́тельность перакана́ўчасць, -ці ж.;

убеди́тельный

1. перакана́ўчы;

убеди́тельный до́вод перакана́ўчы до́вад;

2. (настоятельный) вялі́кі, мо́цны, ве́льмі вялі́кі, ве́льмі мо́цны;

убеди́тельная про́сьба вялі́кая (ве́льмі вялі́кая) про́сьба.