Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

водеви́льный вадэві́льны;

водеви́льный жанр вадэві́льны жанр.

водене́ть несов. вадзяне́ць.

води́тель (машины) вадзі́цель, -ля м.;

води́тельница вадзі́целька, -кі ж.

води́тельский вадзі́цельскі;

води́тельские права́ вадзі́цельскія правы́.

води́тельство уст., высок. кіраўні́цтва, -ва ср.; правады́рства, -ва ср.

води́ть несов., в разн. знач. вадзі́ць;

води́ть полки́ в бой вадзі́ць палкі́ ў бой;

води́ть дру́жбу вадзі́ць дру́жбу, дружы́ць, сябрава́ць;

води́ть самолёт вадзі́ць самалёт;

води́ть знако́мство вадзі́ць знаёмства, зна́цца, вадзі́цца;

води́ть смычко́м по стру́нам вадзі́ць смы́кам па стру́нах;

води́ть за нос вадзі́ць за нос;

води́ться

1. в разн. знач. ве́сціся, вадзі́цца;

тут когда́-то води́лись у́тки тут калі́сьці вялі́ся (вадзі́ліся) ка́чкі;

у него́ води́лись де́ньги у яго́ вялі́ся (вадзі́ліся) гро́шы;

у них так во́дится у іх так вядзе́цца;

2. (иметь дело, дружить) разг. вадзі́цца;

3. страд. вадзі́цца; см. води́ть;

как во́дится як прыня́та, як заве́дзена; як звыча́йна.

води́ца ласк. вадзі́ца, -цы ж.;

води́чка ласк. вадзі́чка, -кі ж.