Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

возде́ть сов. / возде́ть ру́ки уст. узня́ць ру́кі.

во́здух м., в разн. знач. паве́тра, -ра ср.;

дыша́ть све́жим во́здухом ды́хаць све́жым паве́трам;

подня́ться в во́здух узня́цца ў паве́тра;

жи́дкий во́здух физ. ва́дкае паве́тра;

во́здух! воен. паве́тра!;

на откры́том во́здухе на во́льным паве́тры;

висе́ть в во́здухе вісе́ць у паве́тры;

взлете́ть в во́здух узляце́ць у паветра.

воздухобо́йный воен. паветрабо́йны.

воздухово́д паветраво́д, -да м.

воздухово́з паветраво́з, -за м.

воздуходу́вка техн. паветраду́ўка, -кі ж.;

воздуходу́вный паветраду́ўны.

воздухоёмкость паветраёмістасць, -ці ж.

воздухозабо́рник паветразабо́рнік, -ка м.;

воздухозабо́рный паветразабо́рны.