Verbum

воспламеня́ть несов., прям., перен. запа́льваць;

воспламеня́ться

1. загара́цца, зага́рвацца, узгара́цца, узга́рвацца; (вспыхивать) успы́хваць;

2. страд. запа́львацца;

воспламеня́ющийся

1. прич. які́ (што) лёгка загара́ецца (зага́рваецца), які́ (што) лёгка ўзгара́ецца (узга́рваецца); які́ (што) лёгка ўспы́хвае; см. воспламеня́ться;

2. прил. лёгкаўзгара́льны.

восполне́ние папаўне́нне, -ння ср., запаўне́нне, -ння ср.; дапаўне́нне, -ння ср.

воспо́лненный папо́ўнены, запо́ўнены; дапо́ўнены;

воспо́лнить сов. папо́ўніць, запо́ўніць; дапо́ўніць;

воспо́лнить зна́ния папо́ўніць ве́ды;

воспо́лнить пробе́лы запо́ўніць прабе́лы;

воспо́лниться папо́ўніцца, запо́ўніцца; дапо́ўніцца;

восполня́ть несов. папаўня́ць, запаўня́ць; дапаўня́ць; см. воспо́лнить;

восполня́ться возвр., страд. папаўня́цца, запаўня́цца; дапаўня́цца.

воспо́льзоваться сов. скарыста́ць, вы́карыстаць (што);

воспо́льзоваться слу́чаем скарыста́ць (вы́карыстаць) вы́падак.