überragen
I überragen
vi выдава́цца, вытырка́цца, выступа́ць
II überrágen
vt
1) узвыша́цца (над чым-н.), панава́ць (над мясцовасцю)
2) (an D) перавыша́ць (каго-н. у чым-н.)
an Áusdauer ~ — перасяга́ць [перавыша́ць] (каго-н.) у вы́трымцы
überrágend
a першара́дны, вялі́кі (пра значэнне)
überráschen
vt (mit D, durch A)
1) здзіўля́ць, ура́жваць (чым-н.)
ich war aufs ángenehmste überráscht — гэ́та было́ для мяне́ прые́мнай нечака́насцю
er überráschte uns durch séinen Besúch — яго́ візі́т быў для нас нечака́насцю
ich lásse mich gern ~ — я люблю́ сюрпры́зы
2) заспе́ць зняна́цку
j-n bei fríscher Tat ~ — заспе́ць каго́-н. на ме́сцы злачы́нства
3) вайск. ашаламі́ць, нане́сці нечака́ны ўда́р
überráschend
a
1) нечака́ны, рапто́ўны
2) здзіўлцючы, сенсацы́йны
Überráschung
f -, -en
1) неспадзява́нка, нечака́насць, сюрпры́з
~en sind fällig — магчы́мы (уся́кія) нечака́насці
zu méiner größten ~ — на маё веліза́рнае здзіўле́нне
j-m éine ~ beréiten — рыхтава́ць сюрпры́з каму́-н.
2) вайск. рапто́ўнасць
überréchnen
vt пералі́чваць, разлі́чваць, калькулява́ць
überréden
vt (zu D) угаво́рваць, перако́нваць (каго-н. зрабіць што-н.)
er ist schwer zu ~ — яго́ ця́жка ўгавары́ць [перакана́ць]
Überrédung
f -, -en угаво́ры, перако́нванне
etw. durch ~ erlángen — дасягну́ць чаго́-н. шэ́цхам угаво́раў
Überrédungsgabe
f - здо́льнасць перако́нваць і́ншых