überlében
1.
vt
1) перажы́ць (чалавека, славу)
2) перажы́ць, зазна́ць, перане́сці
3) перажы́ць, дажы́ць, вы́жыць
2.
(sich) аджы́ць
das hat sich überlébt — гэ́та аджыло́ свой век
Überlébende
sub m, f -n, -n які́ застаўся жывы́, якая застала́ся жыва́я
überlegen
I
vt (über A) разм.
1) кла́сці, палажы́ць (што-н. на што-н.)
2) накі́нуць (паліто)
II
vt, часцей sich (D) ~ абду́мваць, узва́жаць, меркава́ць
gut überlégt — до́бра пра́думана
III
1.
a (D an D – каго-н. у чым-н.)
1) які́ пераўзыхо́дзіць (у чым-н.)
j-m an Kraft ~ sein — пераўзыхо́дзіць каго́-н. у сі́ле
2) напы́шлівы, фанабэ́рысты, які́ глядзі́ць звысоку
ein ~es Lächeln — пага́ры́лівая ўсме́шка
2.adv з вялі́кай перава́гай, упэўнена
~ in Führung sein — ве́сці (гульнр) з вялі́кай перава́гай
Überlégenheit
f - (an D, über A) перава́га (у чым-н.)
Überlégung
f -, -en разважа́нне, ро́здум, разва́га, меркава́нне
mit ~ — з наме́рам, абду́мана
bei näherer ~ — грунто́ўна абду́маўшы [узва́жыўшы]
überleiten
vt пераво́дзіць, перано́сіць
zum nächsten Punkt des Prográmms ~ — перахо́дзіць да насту́пнага пу́нкту прагра́мы
Überleitung
f -, -en чыг.
1) пераво́д на другу́ю лі́нію
2) перахо́д (да наступнага пункту парадку дня і г.д.)
überlésen
*
1.
vt
1) прагля́дваць, бе́гла прачы́тваць
2) прапуска́ць, праглядзе́ць чыта́ючы
2.
(sich) на́дта мно́га чыта́ць überlíefern
vt
1) выдава́ць (каго-н.)
j-n dem Feind ~ — выдава́ць каго́-н. во́рагу
2) перадава́ць (з пакалення ў пакаленне)