ду́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ду́рнік | ду́рнікі | |
ду́рніка | ду́рнікаў | |
ду́рніку | ду́рнікам | |
ду́рніка | ду́рнікаў | |
ду́рнікам | ду́рнікамі | |
ду́рніку | ду́рніках |
Крыніцы:
ду́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ду́рнік | ду́рнікі | |
ду́рніка | ду́рнікаў | |
ду́рніку | ду́рнікам | |
ду́рніка | ду́рнікаў | |
ду́рнікам | ду́рнікамі | |
ду́рніку | ду́рніках |
Крыніцы:
дурні́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
дурні́ла | дурні́лы | |
дурні́лы | дурні́л | |
дурні́лу | дурні́лам | |
дурні́лу | дурні́л | |
дурні́лам | дурні́ламі | |
дурні́ле | дурні́лах |
Крыніцы:
дурні́ца
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
дурні́ца | дурні́цы | |
дурні́цы | дурні́ц | |
дурні́цы | дурні́цам | |
дурні́цу | дурні́ц | |
дурні́цай дурні́цаю |
дурні́цамі | |
дурні́цы | дурні́цах |
Крыніцы:
дурні́ца
‘ягада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дурні́ца | дурні́цы | |
дурні́цы | дурні́ц | |
дурні́цы | дурні́цам | |
дурні́цу | дурні́цы | |
дурні́цай дурні́цаю |
дурні́цамі | |
дурні́цы | дурні́цах |
Крыніцы:
дурні́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
дурні́чка | дурні́чкі | |
дурні́чкі | дурні́чак | |
дурні́чцы | дурні́чкам | |
дурні́чку | дурні́чак | |
дурні́чкай дурні́чкаю |
дурні́чкамі | |
дурні́чцы | дурні́чках |
Крыніцы:
дурні́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дурні́чнік | |
дурні́чніку | |
дурні́чніку | |
дурні́чнік | |
дурні́чнікам | |
дурні́чніку |
Крыніцы:
дурні́чны
прыметнік, адносны
дурні́чны | дурні́чная | дурні́чнае | дурні́чныя | |
дурні́чнага | дурні́чнай дурні́чнае |
дурні́чнага | дурні́чных | |
дурні́чнаму | дурні́чнай | дурні́чнаму | дурні́чным | |
дурні́чны дурні́чнага |
дурні́чную | дурні́чнае | дурні́чныя дурні́чных |
|
дурні́чным | дурні́чнай дурні́чнаю |
дурні́чным | дурні́чнымі | |
дурні́чным | дурні́чнай | дурні́чным | дурні́чных |
Крыніцы:
дурні́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дурні́чына | дурні́чыны | |
дурні́чыны | дурні́чын | |
дурні́чыне | дурні́чынам | |
дурні́чыну | дурні́чыны | |
дурні́чынай дурні́чынаю |
дурні́чынамі | |
дурні́чыне | дурні́чынах |
Крыніцы:
дурно́сць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
дурно́сць | |
дурно́сці | |
дурно́сці | |
дурно́сць | |
дурно́сцю | |
дурно́сці |
Крыніцы:
дурно́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дурно́та | |
дурно́ты | |
дурно́це | |
дурно́ту | |
дурно́тай дурно́таю |
|
дурно́це |
Крыніцы: