дурні́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дурні́чка | дурні́чкі | |
| дурні́чкі | дурні́чак | |
| дурні́чцы | дурні́чкам | |
| дурні́чку | дурні́чак | |
| дурні́чкай дурні́чкаю |
дурні́чкамі | |
| дурні́чцы | дурні́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)