дурні́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́чына дурні́чыны
Р. дурні́чыны дурні́чын
Д. дурні́чыне дурні́чынам
В. дурні́чыну дурні́чыны
Т. дурні́чынай
дурні́чынаю		 дурні́чынамі
М. дурні́чыне дурні́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)