Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

дуумвіра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дуумвіра́т
Р. дуумвіра́ту
Д. дуумвіра́ту
В. дуумвіра́т
Т. дуумвіра́там
М. дуумвіра́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ду́ўрскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́ўрскі ду́ўрская ду́ўрскае ду́ўрскія
Р. ду́ўрскага ду́ўрскай
ду́ўрскае		 ду́ўрскага ду́ўрскіх
Д. ду́ўрскаму ду́ўрскай ду́ўрскаму ду́ўрскім
В. ду́ўрскі (неадуш.)
ду́ўрскага (адуш.)		 ду́ўрскую ду́ўрскае ду́ўрскія (неадуш.)
ду́ўрскіх (адуш.)
Т. ду́ўрскім ду́ўрскай
ду́ўрскаю		 ду́ўрскім ду́ўрскімі
М. ду́ўрскім ду́ўрскай ду́ўрскім ду́ўрскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ду́х

‘звышнатуральная істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́х ду́хі
Р. ду́ха ду́хаў
Д. ду́ху ду́хам
В. ду́ха ду́хаў
Т. ду́хам ду́хамі
М. ду́ху ду́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ду́х

‘псіхічныя здольнасці; свядомасць; унутраны настрой чалавека; дыханне; пах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ду́х
Р. ду́ху
Д. ду́ху
В. ду́х
Т. ду́хам
М. ду́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духабо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́р духабо́ры
Р. духабо́ра духабо́раў
Д. духабо́ру духабо́рам
В. духабо́ра духабо́раў
Т. духабо́рам духабо́рамі
М. духабо́ру духабо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духабо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́рац духабо́рцы
Р. духабо́рца духабо́рцаў
Д. духабо́рцу духабо́рцам
В. духабо́рца духабо́рцаў
Т. духабо́рцам духабо́рцамі
М. духабо́рцу духабо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

духабо́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́рка духабо́ркі
Р. духабо́ркі духабо́рак
Д. духабо́рцы духабо́ркам
В. духабо́рку духабо́рак
Т. духабо́ркай
духабо́ркаю		 духабо́ркамі
М. духабо́рцы духабо́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

духабо́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духабо́рскі духабо́рская духабо́рскае духабо́рскія
Р. духабо́рскага духабо́рскай
духабо́рскае		 духабо́рскага духабо́рскіх
Д. духабо́рскаму духабо́рскай духабо́рскаму духабо́рскім
В. духабо́рскі (неадуш.)
духабо́рскага (адуш.)		 духабо́рскую духабо́рскае духабо́рскія (неадуш.)
духабо́рскіх (адуш.)
Т. духабо́рскім духабо́рскай
духабо́рскаю		 духабо́рскім духабо́рскімі
М. духабо́рскім духабо́рскай духабо́рскім духабо́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духабо́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. духабо́рства
Р. духабо́рства
Д. духабо́рству
В. духабо́рства
Т. духабо́рствам
М. духабо́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

духаве́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. духаве́нства
Р. духаве́нства
Д. духаве́нству
В. духаве́нства
Т. духаве́нствам
М. духаве́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.