Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

дуба́сіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуба́шуся дуба́сімся
2-я ас. дуба́сішся дуба́сіцеся
3-я ас. дуба́сіцца дуба́сяцца
Прошлы час
м. дуба́сіўся дуба́сіліся
ж. дуба́сілася
н. дуба́сілася
Загадны лад
2-я ас. дуба́сься дуба́сьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дуба́сячыся

Крыніцы: piskunou2012.

дуба́сіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуба́шу дуба́сім
2-я ас. дуба́сіш дуба́сіце
3-я ас. дуба́сіць дуба́сяць
Прошлы час
м. дуба́сіў дуба́сілі
ж. дуба́сіла
н. дуба́сіла
Загадны лад
2-я ас. дуба́сь дуба́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дуба́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дуба́сна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дуба́сна
Р. Дуба́сна
Д. Дуба́сну
В. Дуба́сна
Т. Дуба́снам
М. Дуба́сне

Дуба́снік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дуба́снік
Р. Дуба́сніка
Д. Дуба́сніку
В. Дуба́снік
Т. Дуба́снікам
М. Дуба́сніку

дубата́ць

‘дубасіць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (у што-небудзь, па чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дубата́ю дубата́ем
2-я ас. дубата́еш дубата́еце
3-я ас. дубата́е дубата́юць
Прошлы час
м. дубата́ў дубата́лі
ж. дубата́ла
н. дубата́ла
Загадны лад
2-я ас. дубата́й дубата́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дубата́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Дубато́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубато́ўка
Р. Дубато́ўкі
Д. Дубато́ўцы
В. Дубато́ўку
Т. Дубато́ўкай
Дубато́ўкаю
М. Дубато́ўцы

Ду́баўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́баўка
Р. Ду́баўкі
Д. Ду́баўцы
В. Ду́баўку
Т. Ду́баўкай
Ду́баўкаю
М. Ду́баўцы

Дубаўля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубаўля́ны
Р. Дубаўля́н
Дубаўля́наў
Д. Дубаўля́нам
В. Дубаўля́ны
Т. Дубаўля́намі
М. Дубаўля́нах

Дубаўру́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубаўру́чча
Р. Дубаўру́чча
Д. Дубаўру́ччу
В. Дубаўру́чча
Т. Дубаўру́ччам
М. Дубаўру́ччы

Дубаўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубаўцы́
Р. Дубаўцо́ў
Д. Дубаўца́м
В. Дубаўцы́
Т. Дубаўца́мі
М. Дубаўца́х