Дубато́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубато́ўка
Р. Дубато́ўкі
Д. Дубато́ўцы
В. Дубато́ўку
Т. Дубато́ўкай
Дубато́ўкаю
М. Дубато́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)