Дубаўру́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубаўру́чча
Р. Дубаўру́чча
Д. Дубаўру́ччу
В. Дубаўру́чча
Т. Дубаўру́ччам
М. Дубаўру́ччы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)