Ду́баўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́баўка
Р. Ду́баўкі
Д. Ду́баўцы
В. Ду́баўку
Т. Ду́баўкай
Ду́баўкаю
М. Ду́баўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)