Дуба́снік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дуба́снік
Р. Дуба́сніка
Д. Дуба́сніку
В. Дуба́снік
Т. Дуба́снікам
М. Дуба́сніку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)