Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

Ду́браўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́браўка
Р. Ду́браўкі
Д. Ду́браўцы
В. Ду́браўку
Т. Ду́браўкай
Ду́браўкаю
М. Ду́браўцы

Ду́браўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́браўкі
Р. Ду́бравак
Ду́браўкаў
Д. Ду́браўкам
В. Ду́браўкі
Т. Ду́браўкамі
М. Ду́браўках

Дубраўля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубраўля́ны
Р. Дубраўля́н
Дубраўля́наў
Д. Дубраўля́нам
В. Дубраўля́ны
Т. Дубраўля́намі
М. Дубраўля́нах

Ду́браўскае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ду́браўскае
Р. Ду́браўскага
Д. Ду́браўскаму
В. Ду́браўскае
Т. Ду́браўскім
М. Ду́браўскім

ду́браўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́браўскі ду́браўская ду́браўскае ду́браўскія
Р. ду́браўскага ду́браўскай
ду́браўскае		 ду́браўскага ду́браўскіх
Д. ду́браўскаму ду́браўскай ду́браўскаму ду́браўскім
В. ду́браўскі (неадуш.)
ду́браўскага (адуш.)		 ду́браўскую ду́браўскае ду́браўскія (неадуш.)
ду́браўскіх (адуш.)
Т. ду́браўскім ду́браўскай
ду́браўскаю		 ду́браўскім ду́браўскімі
М. ду́браўскім ду́браўскай ду́браўскім ду́браўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дубра́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубра́ўцы
Р. Дубра́ўцаў
Д. Дубра́ўцам
В. Дубра́ўцы
Т. Дубра́ўцамі
М. Дубра́ўцах

дубро́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубро́ва дубро́вы
Р. дубро́вы дубро́ў
Д. дубро́ве дубро́вам
В. дубро́ву дубро́вы
Т. дубро́вай
дубро́ваю		 дубро́вамі
М. дубро́ве дубро́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дубро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубро́ва
Р. Дубро́вы
Д. Дубро́ве
В. Дубро́ву
Т. Дубро́вай
Дубро́ваю
М. Дубро́ве

Дубро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубро́ва
Р. Дубро́ва
Д. Дубро́ву
В. Дубро́ва
Т. Дубро́вам
М. Дубро́ве

дубро́вачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубро́вачка дубро́вачкі
Р. дубро́вачкі дубро́вачак
Д. дубро́вачцы дубро́вачкам
В. дубро́вачку дубро́вачкі
Т. дубро́вачкай
дубро́вачкаю		 дубро́вачкамі
М. дубро́вачцы дубро́вачках

Крыніцы: piskunou2012.