Ду́браўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́браўка
Р. Ду́браўкі
Д. Ду́браўцы
В. Ду́браўку
Т. Ду́браўкай
Ду́браўкаю
М. Ду́браўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)