Дубро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубро́ва
Р. Дубро́вы
Д. Дубро́ве
В. Дубро́ву
Т. Дубро́вай
Дубро́ваю
М. Дубро́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)