Дубра́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубра́ўцы
Р. Дубра́ўцаў
Д. Дубра́ўцам
В. Дубра́ўцы
Т. Дубра́ўцамі
М. Дубра́ўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)