дубро́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубро́ва дубро́вы
Р. дубро́вы дубро́ў
Д. дубро́ве дубро́вам
В. дубро́ву дубро́вы
Т. дубро́вай
дубро́ваю		 дубро́вамі
М. дубро́ве дубро́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)