Verbum

◎ Лідаві́ны, лідакі ’ўчасткі зямлі, пакрытыя лёдам’ (паст., Сл. паўн.-зах.). Да лёд (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 119).

Ліда́ік, ліда́ек ’моташнасць’ (лепел., КЭС; докш., круп., Сл. паўн.-зах.), бярэз. ліда́ць ’нудзіць’, докш. ліда́шна ’моташна’ (Сл. паўн.-зах.). Да ляда́ік (гл.).

◎ Лідзім ’ніва па лядзе’ (паўн.-зах., КЭС). Запазычана з літ. lydimas ’высечка’.

◎ Лідзьвінаўка — назва танца (рэч., Мат. Гом.). Да ліцвін (гл.).

◎ Лідка́вы ’ліслівы’ (маст., Сл. паўн.-зах.). Узнікла з лядка‑ вы, якое, відавочна, азначала ’слізкі’. Да лёд (гл.).