Verbum

анлайнавы слоўнік

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а б в г ґ д е ё ж з і к л м н о п р с т -

а г д е ё ж і к л м н о р с т у х ц ш ы э я

б в г ґ д е ё ж з і й к л м н п р с т ў х ц ч ш э я

Машыя́ш ’чорт, сатана, прайдзісвет’ (ТС). З польск. Mesjasz ’месія’.

Машэннік ’несумленны чалавек, ашуканец’ (ТСБМ, Бяльк., Шат., Растарг.). Ст.-рус. мошенникъ ’чалавек, які шыў кашалькі’ > ’які краў кашалькі, мошны’ > ’ашуканец, падманшчык’. Да машна́ (гл.).

Машэстр ’мошаст’ (Шпіл.) узнікла ў выніку кантамінацыі лексем манчэстэр ’вельвет’ (< Manchester — горад у Англіі) і мошаст (гл.).

Маэстра ’ганаровая назва выдатнага кампазітара, музыканта’, ’званне выдатных шахматыстаў’ (ТСБМ). Праз польск. ці рус. мовы з італ. maestro ’майстар’, ’настаўнік’.

Маява́ць ’святкаваць першамайскае свята’ (Янк. 2). Да май ’свята 1 Мая’.

*Маявы́я, маёвы́і, маё́вэі грыбы ’агульная назва вясенніх грыбоў’ (драг., пін., Жыв. сл.). Да май (гл.).

Мая́к ’высокая вежа з сігнальнымі агнямі, якія паказваюць шлях караблям’, ’хто паказвае шлях да чаго-небудзь’ (ТСБМ). Да ма́яць (гл.).

Маянэз ’соус з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і інш. прыпраў’ (ТСБМ). З рус. майонез (Крукоўскі, Уплыў, 79).

Маяра́н ’расліна Majorana Moench.’ (ТС), ст.-бел. маеранъ ’тс’ запазычана са ст.-польск. majoran, majeran < с.-вяк.-лац. maiorana ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 152).

Ма́ятнік ’пруток ці ланцуг з цяжарам на канцы, якія мерна вагаюцца з боку ў бок у падвешаным стане’, ’колца гадзінніка, якое рэгулюе яго ход’ (ТСБМ, Бяльк.). Відавочна, з рус. мовы. Да ма́яць (гл.).