◎ Пасі́лкі ’патугі’ (лях., Сл. ПЗБ). Утворана ад пасіліць ’падняць’пры ад’ідэацыі польск. wysiłki ’патугі, намаганні’.
◎ Пасі́лы ’каромысла’ (петрык., Мат. Гом.). Усходнепалескае. Да пасіліць ’падняць’, пасіленне ’дапамога’.
Пасі́льны ’адпаведны з сіламі, магчымасцямі’ (ТСБМ). Відаць, з рус. поси́льный ’тс’.
◎ Па́сітак ’сіта, гусцейшае за рэшата’ (лях., карэліц., Сцяшк. Сл.). Адназоўнікавае ўтварэнне з прэфіксам pa‑. Беларускае (Борысь, Prefiks., 54).
Пасі́ўны ’неактыўны, неэнергічны, абыякавы’ (ТСБМ). Праз рус. мову з лац. passivus ’нядзейны, абыякавы’ (Ин. сл., 16, 375).
◎ Па́сіць ’пасвіць’ (шальч., Сл. ПЗБ), рус. разан. і прэйл. (Латвія) писить ’тс’. Выраўноўванне суфікса паводле ітэратыўных дзеясловаў на ‑Пі‑. Да пасці (гл.).
Па́сія 1 ’набажэнства пасля вячэрні ў нядзелі Вялікага посту ў памяць пакут Госпада — чытанне перадвялікадных евангелляў’ (Нас.). З польск. pasja ’пакуты Госпада’, якое з лац. passio < pati ’цярпець, пераносіць пакуты’ (Брукнер, 398).
Па́сія 2 ’раздражнёнасць, раз’юшанасць, лютасць’ (Нас.), ст.-бел. пассия, пассыя ’страсць’ (пач. XVII ст.) запазычана са ст.-польск. passyja ’тс’, якое з лац. passio, ‑ōnis ’страсць, афект’ (Булыка, Лекс. запазыч., 136; Варш. сл., 4, 75).
◎ Пасія́н ’люты чалавек’ (пін., Сл. Брэс.). Утворана ад пасія 2 (гл.) і суф. -ян, як, магчыма, грубіян.
◎ Пасіяна́т ’запальчывы, злы’, пасіянатка ’запальчывая жанчына’ (Нас.). Запазычана з польск. (ад шляхты) pasjonat, pasjant, pasyjant ’тс’ < pasja (Варш. сл., 4, 75) > писія 2 (гл.).
Па́ска 1 ’Вялікдзень’, ’велікодная булка, святочны пірог’ (Мат. Гом., Сл. Брэс., Ян., ТС). Да па́сха (гл.).
Па́ска 2 ’пасьба’ (круп., Сл. ПЗБ). Да па́сці (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 47.