Ако́т ’валаскі з каласкоў збожжавых культур’ (Шат.). Гл. акоцце.
Ако́та ’вокліч для адгону катоў’ (Дразд.), а кʼот (КТС), акыцʼ (там жа) да кот.
Ако́цце ’восці з каласоў ячменю’ (Шчарб.), гл. акот. Да коткі (гл.).
Акпі́ць ’асмяяць’ (Бяльк.) < польск. okpić (Рыхардт, Poln., 85). Гл. кпіць.
Акраба́т (БРС). Новае запазычанне з рускай мовы (гл. Крукоўскі, Уплыў, 80), дзе з французскай (XVIII ст.). Франц. acrobate < ст.-грэч. ἀκροβάτης ’канатаходзец’. Шанскі, 1, А, 65.
Акраво́к ’абрэзак’ (Бяльк., БРС, Гарэц., Касп., Шат.), акравак ’абрэзак ад сукна’ (Некр.), окравок ’парваная палоска лыка’ (Нік.), акраўка ’абрэзак’ (Янк. I), акрайіц (КЭС), акравень (Касп.), окравок (КТС) да краіць (гл.).
Акрамо́сак ’шматок крамнай матэрыі’ (Бяльк.), ’шмат, абрэзак’ (Касп.), акрамоссе (Касп.), акрамёскі (КЭС, Багд.) да крамсаць (гл.).
Акрамя́ ’апрача’ (Касп.), акром ’тс’ (Нас.) < рус. окромя ’тс’ (Мартынаў, SlW, 69).
Акро́мак ’луста хлеба’ (Касп.) да кром (гл.).
Акро́пна ’жудасна’ (Бяльк., Гарэц.), акропнасць (Касп.), акропны ’моцны, жудасны’ (Нас.) < польск. okropny ’жудасны’.