Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Вазо́нніца ’гаршчок з кветкамі’ (КЭС); ’вазаніца’ (Сцяц., Нар., 115); вазаніцы ’тс’. (Інстр. I, 55). Параўн. рус. прастамоўнае вазница ’бляшанка для кветак’. Да вазон1 (гл.).

Вазоны1 ’від узору’ (КЭС). Да вазоны2. Магчыма, семантычнае збліжэнне з вязаць ’плесці ўзоры’.

Вазоны2 ’пакаёвыя кветкі’, (докш., КЭС). Метанімічны перанос з вазон1, мн. л. па аналогіі з кветкі.

Вазо́ўня ’пабудова для гаспадарчых прылад’ (Шушк., ДАБМ, 797, Грыг., Інстр. II, Гарэц., Др.-Падб., Шн., 2). Да вазавы́. Параўн. укр. возовня ’вазоўня’.

Вазьме́ліць ’сцягнуць, узяць’ (Касп.). Да *вазьмеля, *вазьмель ’той, хто возьме, не пытаючыся’, да асабовай формы вазьму або возьме.

Вазьні́ца ’ездавы’ (З нар. сл.). Да вазіць1. Словаўтварэнне няяснае.

Вазю́р1 ’возчык, вазнік’ (КЭС). Параўн. вазак. Гл. вазюр2.

Вазю́р2 ’хлопчык, які любіць многа катацца на санках ці каньках’ (З нар. сл.). Да вазіць.

Вазю́ры ’нязграбны, дрэнны абутак’ (маладз., Янк. Мат.). Магчыма, да папярэдняга: ’абутак вазюроў’.

Вазяры́на ’вялікая лужына’ (Бяльк.); ’старарэчышча, старыца з вадой на лузе; зарослае возера, запушчаны ставок’ (Яшк.). Да возера. Па словаўтварэнню параўн. лужына.

Вазяры́шча ’дно былога возера’ (Бяльк., Яшк.). Да возера. Словаўтварэнне, як папялішча, іржышча, бульбянішча.

Вазярэц ’пасёлак, вуліцы якога размешчаны паабапал возера’ (Яшк.). Да возера.