шапаце́ць ráuschen
Verbum
анлайнавы слоўнікша́пачка
ша́пік
шапіто́
1. (палатка) Wánderzirkuszelt
2. (цырк) Wánderzirkus
ша́пка
1. Mütze
фу́травая ша́пка Pélzmütze
ша́пка валасо́ў díchtes Haar;
без ша́пкі bárhäuptig;
2. (загаловак газеты) Zéitungskopf
◊ ша́пка-невідзі́мка (у казцы) Tárnkappe
лама́ць ша́пку пе́рад кім
шапкава́ць
1. (прасіць) bétteln
2. (рабалепна прыніжацца) sich sklávisch [-vi-] benéhmen*, vor
шапта́нне
шапта́цца sich im Flüsterton unterhálten*; miteinánder flüstern, túscheln
шапта́ць flüstern
шапта́ць на ву́ха ins Ohr flüstern
шапту́н
1. (які ціха гаворыць) éiner, der flüstert;
2. (знахар) Kúrpfuscher