хісну́цца, хіста́цца
1. wánken vi, schwíngen* vi, wáckeln vi; táumeln vi (h, s) (няцвёрда трымацца на нагах); tórkeln vi (пра n’янага);
2. перан (быць у нерашучасці) schwánken vi, únschlüssig sein
хіста́нне н
1. (няўстойлівасць) Schwánkung f -, -en;
2. перан (сумненне) Schwánken n -s, Únschlüssigkeit f -, Bedénken n -s, -; гл тс ваганне
хіста́ць
1. scháukeln vt, schwíngen* vt; hín und hér bewegen;
ве́цер хіста́е дрэ́вы der Wind bewégt die Bäume;
2. безас:
яго́ хіста́е ад сто́мленасці er táumelt [schwankt] vor Müdigkeit;
3. перан (рабіць няўстойлівым) únsicher [únschlüssig] máchen, verúnsichern vt
хі́сткасць ж (ненадзейнасць, наўстойлівасць) Únbeständigkeit f -, Únsicherheit f -
хі́сткі
1. (няўстойлівы) wáckelig, schwánkend; kíppelig (стол і г. д.); únsicher (крок і г. д.);
2. перан (ненадзейны) wánkelmütig, únbeständig, únsicher