Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а г е ё ж і о у х ы ь э ю я

б в г д е ё з к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

лі́таваць высок schónen vt; bemítleiden vt, Mítleid háben (каго-н mit D)

літагра́фія ж

1. Lithographíe [Lithografíe] f -, Stéindruck m -es;

2. (майстэрня) Steindruckeréi f -, -en, lithográfische [lithográphische] Wérkstätte

літа́нне ж рэл, тс перан Litanéi f -, -en

лі́тара ж Búchstabe m -ns, -n;

вялі́кая [загало́вачная] лі́тара gróßer Búchstabe, Gróßbuchstabe m;

мала́я лі́тара kléiner Búchstabe;

лі́тара зако́на der Búchstabe des Gesétzes;

лі́тара ў лі́тару wórtwörtlich, búchstabengetreu

літара́льны

1. (даслоўны) wörtlich, Wort für Wort, wórtwörtlich;

2. (дакладны) búchstäblich, tátsächlich;

у літара́льным сэ́нсе сло́ва im éigentlichen [búchstäblichen, wáhrsten] Sínne des Wórtes

літара́тар м Literát m -en, -en; Schríftsteller m -s, -

літарату́ра ж Literatúr f -, -en;

маста́цкая літарату́ра schön(géistig)e Literatúr; Belletrístik f -;

спецыя́льная літарату́ра Fáchliteratur f;

даве́дачная літарату́ра Náchschlagewerke pl

літаратуразна́ўства н Literatúrwissenschaft f -

літарату́рны

1. literárisch;

літарату́рны твор literárisches Werk;

літарату́рны во́браз literárische Gestált;

літарату́рная спа́дчына literárischer Náchlass;

2. (які адпавядае нормам літаратурнай мовы) hóchsprachlich; literatúrsprachlich;

літарату́рная мо́ва Hóchsprache f -;

літарату́рная няме́цкая мо́ва Hóchdeutsch n, das Hóchdeutsche (sub), das Schríftdeutsche (sub) (кніжная мова)

лі́тарны Búchstaben-;

лі́тарнае абазначэ́нне Búchstabenbezeichnung f -, Bezéichnung durch Búchstaben