кут
1. Écke
у куце́ in der Écke, im Wínkel;
2. (памяшканне) Wínkel
мець свой кут sein Plätzchen háben, sein Heim háben;
чырво́ны кут (у хаце)
ро́дны кут Héimatort
кут
1. Écke
у куце́ in der Écke, im Wínkel;
2. (памяшканне) Wínkel
мець свой кут sein Plätzchen háben, sein Heim háben;
чырво́ны кут (у хаце)
ро́дны кут Héimatort
Кутаі́сі
кута́с
кута́сік
ку́тні Eck-, éckig; Wínkel-, wínk(e)lig;
ку́тні пако́й Éckzimmer
ку́тні зуб Éckzahn
куто́к
1.
2. (памяшканне) Écke
◊ чырво́ны куто́к Kultúrraum
куту́зка