Verbum

вучані́ца ж Schülerin f -, -nen

ву́чаны áusgebildet

ву́чань м (у школе) Schüler m -s, -;

до́бры ву́чань ein gúter Schüler;

пе́ршы ву́чань Klássenerste (sub) m -n, -n

2. (на прадпрыемстве) Léhrling m -s, -e;

ву́чань устано́вы прафесі́йнага навуча́ння Berúfsschüler m;

3. (паслядоўнік) Schüler m; Ánhänger m -s, -

вучнёўскі

1. (пра школьніка) Schul ; Léhrlings-, Lehr (на прадпрыемстве);

2. (несамастойны) schülerhaft, Ánfänger-

вучо́ба ж Lérnen n -s, -; Stúdium n -s, -di¦en; Léhre f -, -n (вытворчая); Áusbildungf -, -en; Schúlung f -, -en;

спыні́ць вучо́бу das Stúdium áufgeben*;

за вучо́бай beim Lérnen, beim Stúdium;

тава́рыш па вучо́бе Stúdi¦enfreund m -(e) s, -e, Stúdi¦enkollege m -n, -n, Stúdí¦enkamerad m -en, -en

вучо́насць ж Geléhrsamkeit f -

вучо́ны

1. (пра чалавека) geléhrt;

2. (у адносінах да навукі) geléhrt, wíssenschaftlich;

вучо́нае грама́дства wíssenschaftliche Geséllschaft;

вучо́ная ступе́нь akadémischer Grad;

вучо́нае зва́нне Professórentitel m -s, -;

3. (дрэсіраваны) ábgerichtet, dressíert;

4. у знач наз м Geléhrte (sub) m -n, -n, Wíssenschaftler m -s, -;

сусве́тны вучо́ны ein Geléhrter von Wéltruhm

вучы́лішча н гл вучэльня

вучы́цца lérnen vi, studíeren vi;

вучы́цца чыта́ць lésen lérnen;

вучы́цца ў пя́тым кла́се in die fünfte Klásse gehen*;

ён вучы́цца на пе́ршым ку́рсе er ist im érsten Stúdi¦enjahr;

◊ век жыві́, век вучы́ся man kann nie genúg lérnen; man lernt nie aus

вучы́ць

1. (навучаць) léhren vt; béibringen* vt (каго-н D); unterríchten vt, Únterricht ertéilen (каго-н D); unterwéisen* vt (чаму-н in D);

2. (вывучаць) lérnen vt, studíeren vt;

вучы́ць ро́лю (séine) Rólle lérnen [éinüben]