Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

запа́рыць

1. (заліць варам) ábbrühen vt;

2. (гарбату і пад.) áufbrühen vt; áufkochen vt; zíehen lássen* (даць настаяцца)

запа́с м.

1. Vórrat m -(e)s, -räte (чаго-н. an D);

запа́сы харчава́ння Lébensmittelvorräte pl;

2. (наяўны стан) Bestánd m -(e)s, -stände;

авары́йны запа́с Nótvorrat m;

3. перан. Schatz m -es, Schätze;

запа́с слоў Wórtschatz m;

запа́с ве́даў Kénntnisse pl;

запа́с ча́су Zéitreserve [-və] f -, -n;

4. кравец. Éinschlag m -(e)s, -schläge;

5. вайск. Resérve [-və] f -, -n;

звальня́ць у запа́с вайск. in die Resérve versétzen;

◊

мець у запа́се vórrätig háben;

на запа́с auf Vórrat; für álle Fälle (на усялякі выпадак);

◊

хто жыве́ без запа́су, той гі́не без ча́су ≅ Vórsorge verhütet Náchsorge

запаса́ць, запа́сіць auf Vórrat ánschaffen, Vórräte ánschaffen [ánlegen], sich versórgen (што-н. mit D)

запа́слівы vórsorglich

запасні́к м. вайск. Reservist [-´vist] m -en, -en

запасны́

1. (для замены) Ersátz-; Resérve- [-və];

запасны́ пуць [запасна́я каляя́] чыг. Ábstellgleis n -es, -e;

запасны́ аэрадро́м вайск. Áusweichflugplatz m -es, -plätze;

запасны́я ча́сткі гл. запчасткі;

2. (з нагоды якой-н. патрэбы) Not-;

запасны́ вы́хад Nótausgang m -(e)s, -gänge

запа́сці

1. разм. (заваліцца) hínter etw. (A) fállen*;

2. (захавацца, урэзацца ў свядомасці) sich éinprägen;

яго́ ду́мкі глыбо́ка запа́лі мне ў душу́ séine Gedánken prägten sich mir tief in die Séele ein

запатне́лы

1. (вільготны) feucht ángelaufen; beschlágen;

2. (спацелы) schwéißbedeckt, schwéißnass

запатрабава́нне н.

1. (ámtliche) Ánforderung f -, -en;

2. (афіцыйны зварот) Fórderung f -, -en; Ersúchen n -s;

3. (патрэба) Bedárf m -(e)s (чаго-н., у чым-н. an D), Bedürfnis n -ses, -se (чаго-н., у чым-н. nach D)

4. (пошта):

да запатрабава́ння póstlagernd

запатрабава́нні мн. Bedürfnisse pl, Bedárfswünsche pl; Erfórdernisse pl; Interéssen pl;

запатрабава́нні насе́льніцтва die Bedárfswünsche der Bevölkerung;

асабі́стыя [ула́сныя] запатрабава́нні die persönlichen Bedürfnisse;

запатрабава́нні пакупніко́ў Kúndenwünsche pl;

адпаве́дна [які адпавяда́е] запатрабава́нням bedárfsgerecht;

вывучэ́нне запатрабава́нняў (насе́льніцтва) Bedárfsforschung f -, -en